پخش زنده
امروز: -
سیستان و بلوچستان از نظر آب و هوایی جزء استانهای بیابانی و خشک کشور است که بیش از دو دهه با خشکسالی و کم آبی روبرو است و کشاورزان این منطقه برای بهرهوری بیشتر باید به دنبال تغییر الگوی کشت باشند.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ، شمال سیستان و بلوچستان روزگاری به انبار غله کشور مشهور بود اما از دو دهه پیش با کم شدن آب رودخانه هیرمند و دریاچه بینالمللی هامون کشت گندم در این منطقه به شدت کاهش یافته و هر ساله کشاورزان زیادی به علت رها نشدن آب از کشور افغانستان برای آبیاری گندمزارهای خود، دچار مشکل میشوند و خسارت میبینند.
در برخی از شهرستانهای جنوب سیستان و بلوچستان مانند نیکشهر هم زمانی برنجکاری رونق داشت که این روزها به علت کم آبی، کشاورزان نمیتوانند به مانند سابق به کشت این محصول ادامه دهند.
از طرفی با وجود این کمآبی هنوز هم کشت جالیزهایی مانند هندوانه، گرمک و سایر محصولات فصلی ـ که آب زیادی نیاز دارند ـ در این استان رواج دارد.
با توجه به شرایط آب و هوایی سیستان و بلوچستان و خشکسالیهای اخیر به نظر میرسد کشاورزان برای بهرهوری بیشتر باید به دنبال تغییر الگوی کشت باشند.
کارشناسان کشاورزی سیستان و بلوچستان معتقدند محصولات کمآب با ارزش اقتصادی بالا که نیاز به آبیاری غرقابی هم ندارند، مطمئنترین راه برای تحول اقتصادی کشاورزی منطقه است.
مسئولان پس از خشکسالیهای چندین ساله و خسارت دیدن کشاورزان در شمال سیستان و بلوچستان، طرح آبرسانی با لوله به 46 هزار هکتار از اراضی این منطقه برای تغییر الگوی کشت و ترویج تولید محصولات باغی که هم کمآبترند و هم صرفه اقتصادی بیشتری دارد مطرح و اجرا کردند که اکنون بیش از نیمی از آن به بهرهبرداری رسیده است.
خاوازی وزیر جهاد کشاورزی هم در سفرش (22 اردیبهشت ماه امسال) به سیستان و بلوچستان برای بازدید از روند پیشرفت این طرح، مهمترین برنامه پس از اجرای این طرح را تعیین الگوی کشت اقتصادی و متناسب با شرایط اقلیمی منطقه بیان کرد.
گلمحمدی از جمله محصولاتی است که به علت بازدهی بالا و سازگاریش با شرایط آب و هوایی سیستان و بلوچستان میتوان آن را به کشاورزان این استان توصیه کرد.
این محصول نسبت به محصولات فصلی و جالیزی مانند گندم، جو، هندوانه و گرمک و دیگر محصولاتی که در سیستان و بلوچستان کشت میشود، هم کمآبتر است و هم ارزش اقتصادی بالاتری دارد.
نجمیزاده کارشناس مسئول باغبانی سیستان و بلوچستان در خصوص نیاز آبی گلمحمدی، میگوید: این گل در زمان شکوفهدهی که از اسفندماه آغاز می شود و تا اردیبشهت ادامه دارد هر 8 روز یکبار نیاز به آب دارد و در بقیه سال هم اگر ماهی یکبار آبدهی شود کفایت میکند.
وی همچنین از کشت گل محمدی به دو روش کشت بافت و قلمه ریشهدار از سه سال پیش (سال زراعی 1397) در 8 شهرستان زابل، هامون، نیمروز، هیرمند، زهک، میرجاوه، زاهدان و خاش خبر داد و گفت: گلستانهای سیستان و بلوچستان که به صورت قلمه ریشهدار کشت شده بودند امسال به بار نشستند و تا 3 تن در هکتار هم گل دادند.
نجمیزاده میگوید: در صورت داشتن آب کافی کشت کردن سایر محصولات فصلی هم در کنار این محصول امکان پذیر است.
شهرکی مدیر باغبانی سازمان جهاد کشاورزی سیستان و بلوچستان هم میگوید: این محصول هم ارزش اقتصادی بالایی دارد و هم با اقلیم گرم و خشک این منطقه سازگاری دارد.
معاون جهاد کشاورزی زابل هم با اشاره به اقلیم گرم و خشک منطقه شمال سیستان و بلوچستان میگوید: گل محمدی در این منطقه نسبت به دیگر نقاط کشور هم زودتر برداشت و هم به علت آفتاب داغ این منطقه عطر و بوی بهتری دارد.
نوذری معتقد است: تغییر الگوی کشت از محصولات جالیزی به محصولات باغی مانند گل محمدی می تواند اقتصاد باغداری منطقه را متحول کند.
به گفتهی کشاورزان و کارشناسان کشاورزی سیستان و بلوچستان از هر هکتار گلمحمدی با توجه به شرایط آب و هوایی در استان بین 2 تا 6 تن گل تازه برداشت و بر اساس نوع کیفیت، هر کیلوی آن بین 8 تا 12 هزار تومان خرید و فروش میشود.
لازم به ذکر است که از هر 30 کیلو گلمحمدی 70 لیتر گلاب دوآتشه ناب به دست میآید که ارزش افزوده بسیار بیشتری عاید باغداران میکند.
به گفته علی احمدی کارشناس ارشد زراعت جهاد کشاورزی سیستان و بلوچستان از هر هکتار گندم در استان با توجه به شرایط آب و هوایی و همچنین نوع گندم و زمین بین 2 تا 5 تن گندم برداشت میشود و حداکثر هر کیلویی تا 2 هزار و 700 تومان به فروش میرسد.
گلمحمدی بدون توجه به ارزش افزوده ناشی از فرآوریش در مقایسه با گندم که امسال خسارت زیادی ـ به علت آفت زنگ زرد (زردچه) ـ به کشاورزان شمال سیستان و بلوچستان زد بیش از 2 و نیم تا 3 و نیم برابر سودآوری دارد.
1ـ گلمحمدی محصولی باغی است و آبیاری آن به صورت مکانیزه بویژه آبیاری قطرهای با اهداف طرح آبرسانی با لوله به 46 هزار هکتار از اراضی شمال سیستان و بلوچستان و همچنین پستی و بلندیهای دامنههای تفتان سازگاری بیشتری دارد.
2ـ کشت سایر محصولات هم در کنار آن امکان پذیر است و کشاورزان شمال سیستان و بلوچستان هم در صورتی که آب از افغانستان به رودخانه هیرمند رها شود و کشاورزان جنوب هم در صورتی که سال آبی خوبی داشته باشند میتوانند گندم، جو و محصولات جالیزی دیگری مانند هندوانه، خربزه، گرمک و ... بکارند.
3ـ ایجاد منطقهی توریستی و گردشگری و همچنین رونق بومگردی در زمان شکوفهدهی و گلدهی گلستانها به مانند شهرستانهای کاشان و لالهزار کرمان از جمله امتیازهایی است که این محصول به همراه دارد.
4ـ رونق کسب و کارهای خرد خانگی و سنتی در کنار گلابگیری مانند تولید مربا و شربت گلمحمدی و همچنین جمعآوری و عرقگیری داروهای گیاهی ـ که در دامنهی تفتان به صورت خودرو فراوان وجود دارد.
نویسنده: محمد ایرانمنش زرندی