علائم روز به روز کرونا

به گزارش گروه وب گردی خبرگزاری صدا و سیما، زمانی که افراد به ویروس کرونا مبتلا می‌شوند، مهم‌ترین سوالی که در ذهن آن‌ها نقش می‌بندد، این است که زمان بندی این ویروس چگونه است؟ یعنی چند روز درگیر رنج بردن از علائم هستند. علامت زدن در تقویم با مشاهده اولین نشانه‌های بیماری و ثبت تب و سطح اکسیژن، مراحل مهمی در ابتلا به عفونت ویروس کرونا هستند.

کووید ۱۹ بیماری است که به دلیل ویروس کرونا اتفاق می‌افتد و ممکن است علائم آن غیر قابل پیش بینی باشد، اما زمانی که مسئله جدی می‌شود، معمولاً یک الگوی خاص را در پیش می‌گیرند.

روز پنجم تا دهم، سخت‌ترین روز برای مبتلایان به کرونا

اکثر بیماران تقریباً در عرض یک هفته بهبود پیدا می‌کنند و بعضی از آن‌ها نیز ممکن است وارد موج دوم بیماری شوند. متخصصان بر این عقیده هستند که بعد از مشاهده علائم اولیه، ممکن است همه چیز به حالت طبیعی برگشته و بهبود پیدا کند و دوباره موج دوم بیماری برمی گردد که شدیدتر است.

البته بدن بیماران با یکدیگر متفاوت است، اما به طور کل بین روز پنجم تا دهم، سخت‌ترین زمان بیماری است که معمولاً مشکلات جدی کووید ۱۹ شروع می‌شود؛ مخصوصاً در افرادی که سن زیادی دارند و یا بیماری زمینه‌ای مثل فشار خون، چاقی و یا دیابت در آن‌ها وجود دارد.

روز ۱۰ تا ۱۲ برای جوان تر‌ها سخت‌تر است

 

افراد جوان‌تر معمولا کمتر درگیر مشکل می‌شوند و شاید درگیری آن‌ها بین روز ۱۰ تا ۱۲ بیشتر باشد. افرادی که بدون هیچ علائم نگران کننده‌ای وارد روز ۱۴ می‌شوند و فقط علایمی مثل خستگی یا احساس کسلی دارند، معمولاً در مسیر ریکاوری هستند.

اکثر افراد بعد از یک هفته از مشاهده علائم، احساس می‌کنند که همه چیز بهتر شده است. یعنی دقیقا بعد از یک هفته باید به این توجه کنند که چه احساسی دارند. بعضی از آن‌ها به قدری خوب هستند که احساس می‌کنند همه چیز به اتمام رسیده است.

در چنین حالتی اگر تنگی نفس دارید و هر کدام از علائم نگران کننده را تجربه کردید، حتما باید به پزشک مراجعه کنید. اگر بعد از یک هفته باز هم احساس بدی داشتید، نباید نگرانی به شما غلبه کند. کاملاً طبیعی است که علائم مدام تغییر کنند و باعث شوند که شما بیشتر از یک هفته درگیر باشید.

وضعیت مبتلایانی که ریه‌های درگیر دارند

 

بسیار مهم است که در صورت ابتلا به تنگی نفس یا هر کدام از علائم نگران کننده، به پزشک مراجعه کنید و اصلاً هم فرقی ندارد که در روز چندم هستید. با ثبت علائم، توجه کردن به روز بیماری و زمان آن، مخصوصاً در هفته دوم می‌توانید وضعیت خود را بهتر مدیریت کنید.

معمولا بیمارانی که ریه هایشان درگیر می‌شود، در هفته دوم بعد از انجام اسکن متوجه می‌شوند که قسمت پایینی هر دو ریه‌ها با هاله‌ای سفید پر شده است. سطح اکسیژن هم به تدریج در این بیماران افت می‌کند و شاید این کاهش غلظت اکسیژن، آن قدر تدریجی باشد که به آن هیپوکسی خاموش می‌گویند که بیمار خودش متوجه این مسئله نخواهد شد.

البته بعضی از افراد سطح اکسیژنشان خیلی هم پایین نمی‌آید، اما باز هم با تنگی نفس مواجه می‌شوند. بهترین راه برای در نظر داشتن وضعیت سلامتی و مراقبت از آن، این است که شما از یک دستگاه اکسیژن سنج در منزل استفاده کنید که انگشت خود را داخل آن قرار داده و سطح اکسیژن خون را اندازه بگیرید.

البته برنامه‌های خاصی هم در گوشی هستند که با استفاده از آن‌ها می‌توانید اکسیژن را اندازه بگیرید، اما در بعضی از آن‌ها نتیجه اصلاً دقیق نیست.

میزان خطرناک سطح اکسیژن در مبتلایان به کرونا

سطح نرمال اکسیژن برای افراد مختلف، بین ۹۶ تا ۹۹ است. اگر سطح اکسیژن شما به ۹۲ رسید، حتما باید به پزشک مراجعه کنید. البته همه این دستگاه قابل اعتماد نیستند و معمولاً افرادی هم که پوست تیره دارند، دقت دستگاه برای آن‌ها کاهش پیدا می‌کند و بهتر است که حتماً نزد پزشک، اکسیژن خون خود را اندازه بگیرند. اگر در منزل بودید و متوجه شدید که اکسیژن خون شما به اندازه ۴ تا افت کرده است، به پزشک مراجعه کنید.

روشی برای افزایش سطح اکسیژن در منزل

البته شما در منزل هم می‌توانید اکسیژن خون خود را بالا بیاورید، به این صورت که دمر دراز بکشید. خوابیدن روی شکم می‌تواند بخش‌هایی از ریه را که فشرده شده است، باز کند. همچنین بهتر است که به پهلو بخوابید و چند وقت یکبار پهلوی چپ و راست را تغییر دهید یا اینکه روی صندلی بنشینید.

جالب است بدانید که یکی از متخصصان آمریکایی که در روز نهم سطح اکسیژن خون او به ۸۸ رسیده بود، با دمر خوابیدن در عرض چهار روز، توانست اکسیژن خون خود را بالا بیاورد.

پزشکان بر این عقیده هستند که همه بیماران باید به صدای بدن خود گوش دهند و سعی کنند زمان بندی علائم را مد نظر قرار دهند. البته بدن انسان گاهی اوقات کمی غیر قابل پیش بینی عمل می‌کند، اما به هر حال بهتر است که هر گونه تجربه مثل تنگی نفس را به پزشک اطلاع رسانی کنید.

تغییر وضعیت بیمار کرونایی در روز‌های مختلف

 

روز اول تا سوم

علائم اولیه کووید به شدت با یکدیگر متفاوت هستند. ممکن است برای بعضی با گلو درد، سرفه، تب و سردرد یا سرگیجه یا کمی فشار در قفسه سینه آغاز شود. گاهی اوقات با کمی اسهال شروع می‌شود و بعضی از افراد دچار احساس خستگی می‌شوند و بویایی و چشایی آن‌ها کمی ضعیف می‌گردد. بسیاری از افراد ممکن است علامت‌های زیادی داشته باشند، اما تب را تجربه نکنند. بعضی دیگر با علائم گوارشی که در نهایت به علائم تنفسی منجر می‌شود، مواجه می‌شوند.

روز چهارم تا ششم

بعضی از بیماران هرگز علائم خفیف را تجربه نمی‌کنند و به یکباره احساس بدی پیدا می‌کنند و دچار تب و لرز، درد بدن، سرفه و ناتوانی و ناراحتی می‌شوند. بعضی از کودکان نیز ممکن است بیماری را به شکل خفیف‌تر شبیه به یک حساسیت، خارش، ورم، قرمزی یا تاول تجربه کنند.

به همین دلیل زمان بندی دقیق این بیماری هرگز ممکن نیست و علائم در بعضی از افراد به یکباره و در بعضی تدریجی اتفاق می‌افتد. حتی ممکن است بسیاری از آن‌ها تست بدهند و نتیجه آزمایش آن‌ها منفی کاذب باشد.

روز هفتم تا هشتم

بیمارانی که علائم خفیف دارند، معمولاً همه چیز بعد از یک هفته برای آن‌ها تشدید می‌شود. پس اگر بعد از احساس علائم اولیه حس کردید که بهتر شده اید، باز هم باید تا ۱۰ روز بعد از شروع علائم صبر کنید. تا ۲۴ ساعت نباید هیچ گونه تبی داشته باشید تا بتوانید از قرنطینه بیرون بیایید.

البته بیمارانی که علائم اولیه آن‌ها هم شدید بوده، باز هم ممکن است بعد از هفته دوم با شدت بیشتری مواجه شوند، اما بعضی دیگر ممکن است کمی احساس بهتر شدن داشته باشند، اما به هر حال بیماران باید سطح اکسیژن خود را اندازه بگیرند.

روز هشتم تا دوازدهم

در نظر گرفتن علائم و کنترل بدن باید تا هفته دوم ادامه پیدا کند. بهتر است که بیماران در این مدت زمان به پهلو یا روی شکم بخوابند. روز هشتم تا دوازدهم زمانی است که افراد یا بهتر می‌شوند یا بدتر می‌شوند.

چیزی که کمی شرایط را برای ما نگران کننده می‌کند، این است که علائم بین روز ۸ تا ۱۲ شدت پیدا کند و تنگی نفس و سرفه تشدید شود. سطح اکسیژن می‌تواند تعیین کند که وضعیت فرد چگونه است. اگر فرد نتواند در خانه احساس راحتی کند و شرایط برایش سخت باشد، احتمالاً پزشک دستور بستری به او خواهد داد.

 

روز سیزدهم تا چهاردهم

معمولا بیمارانی که علائم خفیف داشتند، در طول این روز‌ها احساس بهبودی خواهند داشت. افرادی که علائم آن‌ها بدتر شده بود، اما سطح اکسیژنشان به حالت نرمال برسد، بعد از دو هفته به سمت ریکاوری می‌روند. بعضی از افراد حتی بعد از بهبودی هم احساس خستگی شدید دارند که معمولاً پزشکان توصیه می‌کنند فعالیت خود را کاهش دهند.

افرادی که علائم شدید داشته و نیاز به درمان‌های بستری دارند، به دلیل اکسیژن خون پایین، شاید هنوز احساس بد و خستگی داشته باشند و ریکاوری آن‌ها بیشتر طول بکشد.