بهینهسازی سیلابزنی در ازدیاد برداشت نفت با استفاده از نانوذرات
محقق پژوهشگاه صنعت نفت ، در راستای برداشت بهینه نفت و جلوگیری از هدررفت انرژی، طرح تأثیر نانوذرات اصلاحشده در میان - رویه امولسیون آب و هیدروکربن جهت بهینهسازی سیلابزنی در ازدیاد برداشت نفت را اجرا کرد .
به گزارش
خبرگزاری صدا و سیما ،عضو هیئت علمی پژوهشگاه صنعت نفت با حمایت بنیاد ملی علم ایران ، طرح «بررسی تأثیر نانوذرات اصلاحشده در میان - رویه امولسیون آب و هیدرو کربن جهت بهینهسازی سیلابزنی در ازدیاد برداشت نفت» را بررسی کرد.
علیمراد رشیدی خوشصحبت، گفت : هدف اصلی انجام این طرح افزایش بازدهی ازدیاد برداشت نفت از چاههای تولیدی به وسیله نانوذرات اصلاحشده و تأثیر آنها در بهبود خواص امولسیون بود که خوشبختانه توانستیم به آن دست پیدا کنیم.
وی افزود : با وجود آنکه استفاده از انرژیهای جایگزین مانند انرژیهای هستهای و انرژیهای تجدیدپذیر در سالهای اخیر افزایش پیدا کرده است، اما مقدار آن در مقابل انرژیهای فسیلی کم بوده و میتوان گفت که نقش اصلی منابع تجدیدپذیر حداقل در دو دهه آینده نقشی تکمیلی و حامی خواهد بود.
این پژوهشگر گفت : به همین دلیل باید رویکردهای جدی در خصوص ازدیاد برداشت از مخازن نفتی داشته باشیم و سیاستهای خارجی و داخلی در این زمینه تعیین شود. در این میان فناوری نانو بهعنوان یک فناوری جدید و منحصر به فرد، این ظرفیت و پتانسیل را دارد که تغییرات چشمگیری در حوزههای متنوع نفت و گاز ایجاد کند.
وی با بیان این که امروزه نسل جدیدی از سیالات مورد توجه محققین در صنایع نفت و گاز قرار گرفته که سیالات هوشمند نام دارد، گفت : سیالات هوشمند با تأثیر در نیروهای بین مولکولی میتواند منجر به تغییر در ترشوندگی و کاهش نیروی کششی شده و به تبع آن فرآیند ازدیاد برداشت از مخازن را بهبود میدهند ، یکی از کاربردهای مؤثر نانوذرات، تغییر دادن میزان ترشوندگی سنگ مخزن است. ترشوندگی به صورت توانایی پخششدن یک سیال بر روی سطح سنگ در حضور سیال دیگر تعریف میشود و نقش مهمی در تولید نفت و گاز دارد.
رشیدی خوش صحبت افزود : با این روش با مقدار هزینه قابل قبول در ازدیاد برداشت نفت، میتوان روند روبهرشدی در صنعتیکردن و بومیکردن این دانش فنی داشت.
وی گفت : خوشبختانه، چالش خاصی در انجام این طرح وجود نداشت، و در صورت حمایت ، میتوانیم مرحله بعد یعنی تست میدانی را هم پیادهسازی کنیم.